Πολύς
λόγος γίνεται όταν μια γυναίκα μείνει έγκυος και υπάρχει γάτα στο σπίτι για το
φόβο μην κολλήσει τοξόπλασμα, ένα παράσιτο που μπορεί να υπάρχει στις γάτες και
είναι επικίνδυνο για τις εγκύους. Είναι όμως έτσι;
Μέχρι πριν κάποια χρόνια μια
έγκυο γυναίκα δεν την άφηναν να συνυπάρξει με μια γάτα από το φόβο του
τοξοπλάσματος και των δυσάρεστων συνεπειών που μπορεί να είχε για την έκβαση
εγκυμοσύνη. Πόση αλήθεια όμως κρύβει αυτή η φοβία;
Καταρχάς να πούμε ότι το
τοξόπλασμα είναι ένα ενδοκυτταρικό παράσιτο που μπορεί να προσβάλλει
οποιοδήποτε εμπύρηνο κύτταρο. Κύριος ξενιστής (μεταφορέας) του ιού είναι η γάτα
χωρίς αυτό να αποκλείει ότι δεν μπορούν να μολυνθούν και άλλα θηλαστικά (π.χ.
τρωκτικά, χοίροι, πρόβατα, ακόμα και πουλιά).
Η μετάδοση του ιού γίνεται μέσω κατανάλωσης
μολυσμένων ωμών τροφών. Όπως είναι φυσικό, η γάτα μας μπορεί να προσβληθεί μόνο
αν φάει ωμό κρέας, κάτι που είναι τελείως αδύνατο στις οικόσιτες γάτες που δεν
κυνηγούν, αλλά τρέφονται αποκλειστικά με συσκευασμένες τροφές, κροκέτες ή
φαγητά που εμείς έχουμε ετοιμάσει. Στον οποιονδήποτε ελλοχεύει ο κίνδυνος,
ανεξάρτητα αν έχει ή όχι γάτα, να προσβληθεί από το μικρόβιο αν καταναλώσει
μολυσμένο κρέας ατελώς ψημένο.
Στο εντερικό σύστημα της γάτας το
παράσιτο ολοκληρώνει το κύκλο ζωής του και αποβάλλεται με τα κόπρανα σε 10-20
ημέρες (ο ιός μπορεί να μολύνει κάποιον ακόμα και 2-4 ημέρες παραμονής του σε
εξωτερικό περιβάλλον). Και εδώ φτάνουμε στο σημείο να δούμε πώς μεταδίδεται ο
ιός από τη γάτα στον άνθρωπο. Ο μόνος τρόπος να περάσει στον ανθρώπινο
οργανισμό είναι να έρθει κάποιος σε επαφή με μολυσμένα κόπρανα με γυμνά χέρια και
χωρίς να τηρεί τους κανόνες υγιεινής. Κάτι που όσοι έχουν κατοικίδιο ξέρουν ότι
δεν πρέπει να γίνεται.
Κάποιοι απλοί κανόνες που πρέπει
να ακολουθούμε (και δεν ισχύει μόνο αν υπάρχει έγκυος στο σπίτι, αλλά σε όλες
τις περιπτώσεις συνύπαρξης ανθρώπου με ζώο) είναι μην τρέφονται τα κατοικίδιά
μας με άψητο κρέας και να καθαρίζουμε συχνά την άμμο τους και πάντα να πλένουμε
τα χέρια μετά από αυτή την εργασία (το καλύτερο είναι να φοράμε γάντια κατά τη
διάρκεια της αλλαγής).
Το κατοικίδιό μας δεν είναι σε
καμιά περίπτωση υπεύθυνη για μετάδοση κάποιας ασθένειας όταν εμείς οι ίδιοι δεν
παίρνουμε τα απαραίτητα, και τις περισσότερες φορές, στοιχειώδη μέτρα υγιεινής.
Όταν είμαστε σωστά ενημερωμένοι και ελέγχουμε συχνά την υγεία του κατοικίδιου
μας δεν διατρέχουμε κανένα κίνδυνο.
Μια απλή εξέταση αίματος στη γατούλα μας αρκεί
για να μας δείξει αν έχει αντισώματα στο συγκεκριμένη παράσιτο. Αν νόσησε
κάποια στιγμή στη ζωή της έχει αποκτήσει αντισώματα και δεν πρόκειται να
νοσήσει ξανά. Αν η γατούλα μας δεν έχει νοσήσει ποτέ και είναι οικόσιτη (δεν
βγαίνει έξω και, φυσικά, δεν κυνηγάει για να τραφεί και κατά συνέπεια να
διατρέχει κίνδυνο να μολυνθεί από τον ιό του τοξοπλάσματος που τυχόν υπάρχει
στο ωμό κρέας) τότε πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα. Βέβαια, καλό είναι κάθε έγκυος
(με μια απλή μικροβιολογική εξέταση) να δει να έχει αντισώματα για το
τοξόπλασμα και μετά να συμβουλευτεί τον γιατρό της.
Επίσης, για παν ενδεχόμενο, καλό
είναι μια έγκυος να μην έρχεται σε επαφή με τη λερωμένη άμμο της γάτας. Φυσικά απαγορεύει
να πιάνει ωμό κρέας με γυμνά χέρια, να τρώει καλά ψημένο κρέας και καλά πλυμένα
λαχανικά (ναι και αυτά μπορεί να έχουν το μικρόβιο).
Όπως σε όλους τους τομείς της ζωής μας, όταν είμαστε σωστά
ενημερωμένοι και τηρούμε στοιχειώδης κανόνες, δεν διατρέχουμε κανένα απολύτως
κίνδυνο. Δηλαδή, ούτε γάτα ούτε ζημιά…
