ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Στη πανέμορφη Κορνουάλη της Μ. Βρετανίας δεν είναι μόνο τα τοπία που σε μαγεύουν, όταν μέσα σ’ αυτά ξεπροβάλλουν και όμορφες κατοικίες τότε το όλο σκηνικό είναι πραγματικά ερωτεύσιμο!!!!

ΠΗΓΗ:http://www.desiretoinspire.net

ΧΙΟΝΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

            Εντάξει, Κυριακή πρωί θέλεις συνήθως να χουχουλιάσεις και άλλο στο ζεστό σου κρεβατάκι, έλα μου όμως που η ώρα έχει πάει 10(ω ναι!) και το στομάχι σου αρχίζει να διαμαρτύρεται καθώς, όπως κάθε μέρα θέλει το πρωινό του. Το παίρνεις απόφαση και σηκώνεσαι, ανοίγεις τα πατζούρια και διαπιστώνεις έκπληκτος ότι αυτό που βλέπεις να στροβιλίζεται δειλά στον αέρα είναι μικρές νιφάδες χιονιού, κουνάς το κεφάλι για να δεις καλύτερα και παίρνεις τέτοια χαρά, σαν να το έστρωσε και θα βγεις να παίξεις σαν  παιδάκι!  Χιονίζει στη Θεσσαλονίκη, ποιος να το έλεγε, επιτέλους μετά από μήνες θα καταλάβουμε λίγο χειμώνα, με τον Κυριάκο ετοιμάζουμε ένα ωραιότατο πρωινό, περιοριζόμαστε στην κουζίνα και ανοίγουμε διάπλατα τις μπαλκονόπορτες ν’ αεριστεί όλο το σπίτι από το φρέσκο αεράκι που έφερε το χιόνι, με τραβηγμένες τις κουρτίνες χαζεύομε τις σκεπές του σχολείου απέναντι καθώς άρχισε να συγκεντρώνεται το χιονάκι σιγά σιγά και αναπολούμε τις ωραίες στιγμές που περνούσαμε στην Ορεστιάδα, κυρίως όταν ο καιρός ήταν απόλυτα χειμωνιάτικος και ή θα απολαμβάναμε καφεδάκι με φίλους βλέποντας το χιόνι να στρώνει την πόλη ή θα παίζαμε και εμείς χιονοπόλεμο στο πάρκο σαν τα μικρά παιδιά! Δεν ξέρω αν θα ξαναζήσουμε σύντομα τέτοιες μοναδικές στιγμές, όμως η ανάμνηση τους σίγουρα δεν πρόκειται να σβήσει και ευτυχώς υπάρχουν και αυτές που μας θυμίζουν ότι, Δόξα το Θεό οι χαρούμενες στιγμές είναι περισσότερες από τις στενάχωρες……

Το λιγοστό χιονάκι που μας έκανε να χαμογελάσουμε:

Όταν χιονίζει στην Ορεστιάδα (χειμώνας 2012-2013):

            Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους καλούς μας φίλους στην Ορεστιάδα και κυρίως στην αγαπημένη μου φίλη Έφη Ζ. που είναι από τις πιο φανατικές αναγνώστριες αυτού του blog!!!

ΧΑΛΑΡΩΤΙΚΟ ΜΑΣΑΖ

            Τι ευεξία, τι χαρά και τι ανανέωση το σημερινό δωράκι που έκανα στον εαυτό μου! 50 λεπτά full body antistress aromatherapy massage ήταν αρκετά για να καταλάβω πόσο ανάγκη έχει το σώμα μου αλλά και το πνεύμα μου από  πραγματική χαλάρωση. Τους τελευταίους μήνες δυστυχώς έχουμε περάσει αρκετά, το άγχος και η απογοήτευση τελευταία έγιναν κομμάτι μου με αποτέλεσμα να συσσωρευτούν  πολλά, τόσο στη ψυχή όσο και στο πνεύμα μου και όταν η ψυχή είναι άρρωστη πονάει κα το σώμα. Αλλά, μιας και η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας οφείλουμε να είμαστε δυνατοί αλλά ταυτόχρονα και χαλαροί για να μπορούμε ν’ ανταποκρινόμαστε στις δοκιμασίες, λίγη άσκηση, λίγη πνευματική τροφή, μικρά δωράκια στους εαυτούς μας, καλοί φίλοι και πολύ αγάπη και που θα πάει, δεν μπορεί θα φτιάξουν τα πράγματα!

ΣΤΗ ΦΙΛΑΝΔΙΑ ΟΙ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΩΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

75 χρόνια τώρα, οι μέλλουσες μαμάδες στη Φινλανδία παίρνουν από το κράτος ένα κουτί. Είναι ένα αρχικό σετ από ρούχα, σεντόνια και παιχνίδια που μπορεί ακόμη και να χρησιμοποιηθεί ως κρεβάτι. Και ορισμένοι λένε πως έχει βοηθήσει τη Φινλανδία να επιτύχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας στον κόσμο.

Το κουτί αυτό αποτελεί παράδοση από τη δεκαετία του 1930 και έχει σχεδιαστεί για να δώσει σε όλα τα παιδιά στη Φινλανδία, ανεξάρτητα από το υπόβαθρό τους, μία ίση ευκαιρία στο ξεκίνημα της ζωής τους.

Το πακέτο μητρότητας – το οποίο παρέχεται δωρεάν από την κυβέρνηση – είναι διαθέσιμο σε όλες τις μέλλουσες μητέρες.

Περιέχει φορμάκια, έναν υπνόσακο, τα απαραίτητα για έξω, βρεφικά προϊόντα μπάνιου, καθώς και πάνες, σεντόνια και ένα μικρό στρώμα.

Με το στρώμα στον πάτο του κουτιού, το κουτί μεταμορφώνεται στο πρώτο κρεβάτι του μωρού. Πολλά παιδιά, ανεξαρτήτως κοινωνικού υπόβαθρου, παίρνουν τον πρώτο τους υπνάκο ασφαλή, μέσα στους τέσσερις χαρτονένιους τοίχους αυτού του κουτιού.

Οι μητέρες μπορούν να επιλέξουν αν θα πάρουν το κουτί ή ένα συμβολικό ποσό, αυτή τη στιγμή ύψους 140€, το 95% όμως επιλέγουν το κουτί γιατί αξίζει πολλά περισσότερα.

Η παράδοση αυτή κρατάει από το 1938. Αρχικά, το σχέδιο εφαρμόστηκε για οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων, αλλά αυτό άλλαξε το 1949.

«Δεν το έκαναν απλά διαθέσιμο για όλες τις μέλλουσες μητέρες, η νέα νομοθεσία όριζε πως για να πάρουν τα χρήματα ή το κουτί μητρότητας, οι μητέρες θα έπρεπε να επισκεφθούν ένα γιατρό ή μία δημοτική κλινική προγεννητικού ελέγχου πριν από τον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης τους», λέει η Heidi Liesivesi, η οποία εργάζεται στην Kela – το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Φινλανδίας.

Έτσι το κουτί παρείχε στις μητέρες όσα θα μπορούσαν να χρειαστούν για τη φροντίδα του μωρού τους, βοήθησε όμως παράλληλα να οδηγηθούν οι εγκυμονούσες στα χέρια των γιατρών και των νοσοκόμων στο εκκολαπτόμενο κράτος πρόνοιας της Φινλανδίας.

Το 1930 η Φινλανδία ήταν μία φτωχή χώρα και η βρεφική θνησιμότητα ήταν υψηλή – πέθαιναν 65 μωρά στα 1000. Τα στατιστικά όμως βελτιώθηκαν ραγδαία στις επόμενες δεκαετίες.

Η Mika Gissler, καθηγήτρια στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας του Ελσίνκι, εξηγεί τους λόγους που συνέβη αυτό – ήταν το κουτί μητρότητας και η προγεννητική φροντίδα των γυναικών το 1940, όπως επίσης και το εθνικό σύστημα υγειονομικής ασφάλισης και το κεντρικό δίκτυο νοσοκομείων που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του ’60.

·                         Στρώμα, κάλυμμα στρώματος, κατωσέντονο, παπλωματοθήκη, κουβέρτα, υπνόσακος/πάπλωμα

·                         Το ίδιο το κουτί που λειτουργεί και ως κρεβατάκι μωρού

·                         Στολή για τα χιόνια, καπέλο, γάντια με μόνωση και μποτάκια

·                         Λεπτό μπουφάν με κουκούλα και πλεκτό φορμάκι

·                         Κάλτσες και γάντια, πλεκτό καπέλο και μπαλακλάβα

·                         Φορμάκια, μωρουδιακά ρούχα και κολάν σε unisex χρώματα και σχέδια

·                         Πετσέτα μπάνιου με κουκούλα, ψαλιδάκι νυχιών, βούρτσα μαλλιών, οδοντόβουρτσα, θερμόμετρο μπάνιου, κρέμα για τις πάνες, πανάκι για πλύσιμο

·                         Σετ από υφασμάτινες πάνες και τετράγωνα κομμάτια μουσελίνας

·                         Βιβλίο με εικόνες και παιχνίδι για τα δόντια

·                         Μαξιλαράκια σουτιέν και προφυλακτικά

Ύστερα από 75 χρόνια, το κουτί πλέον έχει γίνει ένα καθιερωμένο κομμάτι της ιεροτελεστίας προς τη μητρότητα για τους Φινλανδούς, ενώνοντας γενιές γυναικών.

Η Reija Klemetti, 49 ετών από το Ελσίνκι, θυμάται να πηγαίνει στο ταχυδρομείο για να παραλάβει το κουτί για ένα από τα έξι της παιδιά.

«Ήταν υπέροχο και είχα ενθουσιαστεί που το έπαιρνα και ήταν σαν την πρώτη μου υπόσχεση στο μωρό»  λέει. «Η μαμά μου, φίλοι και συγγενείς, όλοι ανυπομονούσαν να δουν τι περιείχε και τι χρώματα είχαν επιλέξει τη χρονιά εκείνη».

Η πεθερά της, 78 ετών, βασίστηκε πολύ στο κουτί όταν έκανε το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά της τη δεκαετία του ’60. Σε εκείνη τη φάση δεν είχε ιδέα τι θα μπορούσε να χρειαστεί, αλλά το κουτί τα περιείχε όλα.

Πιο πρόσφατα, η κόρη της Klemetti, η Solja, 23 ετών, μοιράστηκε κι αυτή τον ενθουσιασμό που είχε τότε η μητέρα της, όταν κράτησε κι αυτή στα χέρια της το «πρώτο ουσιαστικό πράγμα» πριν από το ίδιο το μωρό. Σήμερα είναι μητέρα δύο μικρών παιδιών.

«Είναι εύκολο να καταλάβεις ποια χρονιά γεννήθηκαν τα μωρά, γιατί τα ρούχα στο κουτί αλλάζουν λιγάκι κάθε χρόνο. Είναι όμορφο να συγκρίνεις και να σκέφτεσαι, «Α, αυτό το παιδί γεννήθηκε την ίδια χρονιά με το δικό μου», αναφέρει η Titta Vayrynen, μια 35χρονη μητέρα δύο μικρών αγοριών.

Για ορισμένες οικογένειες, τα περιεχόμενα του κουτιού θα ήταν οικονομικά απρόσιτα αν δεν ήταν δωρεάν, η Vayrynen βρήκε όμως πως της εξοικονόμησε περισσότερο χρόνο από ότι χρήματα. Εργαζόταν πολλές ώρες όσο ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί και ήταν ευχαριστημένη που δε χρειαζόταν να βγει για ψώνια και να συγκρίνει τιμές.

«Υπήρχε μία πρόσφατη έρευνα πως οι Φιλανδέζες μαμάδες ήταν οι πιο ευτυχισμένες στον κόσμο και το κουτί ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Μας προσέχουν πάρα πολύ, ακόμη και τώρα που έχουν γίνει κάποιες περικοπές σε δημόσιες υπηρεσίες»  αναφέρει.

Όταν έκανε το δεύτερο αγόρι της, τον Ilmari, η Vayrynen επέλεξε τα χρήματα αντί το κουτί και απλά χρησιμοποίησε τα ρούχα του πρώτου της γιου, Aarni.

Ένα αγόρι μπορεί να δώσει τα ρούχα του και σε ένα κορίτσι ή και το αντίστροφο, μιας και τα χρώματα έχουν επιλεγεί επίτηδες ουδέτερα. Τα περιεχόμενα του κουτιού έχουν αλλάξει πολύ με τα χρόνια, ανταποκρινόμενα στους διαφορετικούς καιρούς.

Τις δεκαετίες ‘30 και ’40, περιείχε υφάσματα, επειδή οι μαμάδες συνήθιζαν να φτιάχνουν οι ίδιες τα ρούχα των μωρών τους. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όμως, οι φανέλες και το βαμβάκι χρειάζονταν από το Υπουργείο Άμυνας, έτσι κάποια από τα υλικά αντικαταστάθηκαν από χάρτινα σεντόνια και υφάσματα για φάσκιωμα. Τη δεκαετία του ’50 υπήρχε μία αύξηση στον αριθμό των έτοιμων ενδυμάτων, ενώ το ’60 και το ’70 άρχισαν να φτιάχνονται από νέα ελαστικά υφάσματα. Το 1968 έκανε την εμφάνισή του ο υπνόσακος και τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκαν για πρώτη φορά πάνες μιας χρήσης. Όχι για πολύ. Στα τέλη του αιώνα επέστρεψαν οι υφασμάτινες πάνες και εγκαταλείφθηκαν οι μιας χρήσης, για λόγους περιβαλλοντικής συνείδησης. Το κουτί μητρότητας είχε σχεδιαστεί εξ αρχής για να ενθαρρύνει τους γονείς να φροντίζουν σωστά τα παιδιά τους.

«Τα μωρά συνήθιζαν να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με τους γονείς τους και η σύσταση ήταν να σταματήσουν να το κάνουν αυτό», λέει ο Panu Pulma, καθηγητής Φινλανδικής και Σκανδιναβικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. «Η χρήση του κουτιού και ως κρεβάτι σήμαινε πως οι γονείς και τα μωρά άρχιζαν να κοιμούνται  ξεχωριστά».

Σε κάποια φάση, σταμάτησε να περιέχει μπιμπερό και πιπίλες για να προωθήσει τον θηλασμό. «Ένας από τους βασικούς στόχους του συστήματος ήταν να παροτρύνει τις μητέρες να θηλάσουν περισσότερο», λέει ο Pulma. «Κι αυτό συνέβη», προσθέτει Πιστεύει επίσης πως το βιβλίο με τις εικόνες που περιλαμβάνεται έχει θετικό αποτέλεσμα, ενθαρρύνοντας τα παιδιά να χειρίζονται τα βιβλία και μια μέρα, να διαβάσουν. Εκτός από όλα αυτά, λέει ο Pulma, το κουτί είναι ένα σύμβολο. Ένα σύμβολο για την ιδέα της ισότητας και της σπουδαιότητας των παιδιών.

ΠΗΓΗ : http://perierga.gr

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2014 ΜΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ….

Το 2014 δεν ήρθε όπως ακριβώς το περιμέναμε, δυστυχώς κάποιες φορές υπάρχουν προσδοκίες μεγαλύτερες απ’ ότι θα έπρεπε να έχουμε και η πραγματικότητα μας προσγειώνει απότομα. Το τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι από πού πηγάζει όλη αυτή η δύναμη που βρίσκει τους ανθρώπους στις δύσκολες καταστάσεις και πραγματικά πόσα μπορεί ν’ αντέξει κάποιος αν δεν υπάρχει η πίστη ότι όλα στο τέλος θα εξελιχθούν καλά. Ευτυχώς οι μηχανισμοί που έχει ο άνθρωπος για να επανέλθει είναι πολύ ισχυροί, όσο τσακισμένος και αν είναι κάποιος, όποιο και αν είναι το πρόβλημα πάντα ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, απλά σε κάποιες περιπτώσεις ίσως χρειαστεί περισσότερος καιρός για να έρθει το χαμόγελο και πάλι στα χείλη. Έτσι λοιπόν και εμείς περιμένουμε να περάσει ο χρόνος και ελπίζουμε ότι το 2014 θα είναι περισσότερο γενναιόδωρο μαζί μας, εξάλλου η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία! Αγάπη, Ευτυχία, Υγεία και Δημιουργικότητα ας συνοδεύουν  το καθένα από εμάς και πραγματικά αυτό το έτος ας φέρει σε όλους μας αυτό που επιθυμούμε!!!