ΧΙΟΝΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

            Εντάξει, Κυριακή πρωί θέλεις συνήθως να χουχουλιάσεις και άλλο στο ζεστό σου κρεβατάκι, έλα μου όμως που η ώρα έχει πάει 10(ω ναι!) και το στομάχι σου αρχίζει να διαμαρτύρεται καθώς, όπως κάθε μέρα θέλει το πρωινό του. Το παίρνεις απόφαση και σηκώνεσαι, ανοίγεις τα πατζούρια και διαπιστώνεις έκπληκτος ότι αυτό που βλέπεις να στροβιλίζεται δειλά στον αέρα είναι μικρές νιφάδες χιονιού, κουνάς το κεφάλι για να δεις καλύτερα και παίρνεις τέτοια χαρά, σαν να το έστρωσε και θα βγεις να παίξεις σαν  παιδάκι!  Χιονίζει στη Θεσσαλονίκη, ποιος να το έλεγε, επιτέλους μετά από μήνες θα καταλάβουμε λίγο χειμώνα, με τον Κυριάκο ετοιμάζουμε ένα ωραιότατο πρωινό, περιοριζόμαστε στην κουζίνα και ανοίγουμε διάπλατα τις μπαλκονόπορτες ν’ αεριστεί όλο το σπίτι από το φρέσκο αεράκι που έφερε το χιόνι, με τραβηγμένες τις κουρτίνες χαζεύομε τις σκεπές του σχολείου απέναντι καθώς άρχισε να συγκεντρώνεται το χιονάκι σιγά σιγά και αναπολούμε τις ωραίες στιγμές που περνούσαμε στην Ορεστιάδα, κυρίως όταν ο καιρός ήταν απόλυτα χειμωνιάτικος και ή θα απολαμβάναμε καφεδάκι με φίλους βλέποντας το χιόνι να στρώνει την πόλη ή θα παίζαμε και εμείς χιονοπόλεμο στο πάρκο σαν τα μικρά παιδιά! Δεν ξέρω αν θα ξαναζήσουμε σύντομα τέτοιες μοναδικές στιγμές, όμως η ανάμνηση τους σίγουρα δεν πρόκειται να σβήσει και ευτυχώς υπάρχουν και αυτές που μας θυμίζουν ότι, Δόξα το Θεό οι χαρούμενες στιγμές είναι περισσότερες από τις στενάχωρες……

Το λιγοστό χιονάκι που μας έκανε να χαμογελάσουμε:

Όταν χιονίζει στην Ορεστιάδα (χειμώνας 2012-2013):

            Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους καλούς μας φίλους στην Ορεστιάδα και κυρίως στην αγαπημένη μου φίλη Έφη Ζ. που είναι από τις πιο φανατικές αναγνώστριες αυτού του blog!!!